
Over mij
Laten we gewoon bij het begin beginnen.
6 februari 1972 ben ik geboren in Brakel aan de dijk. Jongste in een gezin van 6 kinderen (3 broers en 2 zussen). Opgegroeid in Brakel in de beschermde omgeving van een christelijk gezin.
Mijn ouders hadden een tuinderij en ook mijn drie broers hebben alle 3 een tuinderij gehad. Mijn oudste zus werkte in de zorg en mijn andere zus “op het gemeentehuis”.
En belangrijk voor mijn jeugd was dat oma bij ons in huis woonde en na 9 jaar overleed. Van haar heb ik de interesse voor politiek meegekregen en zij heeft mij ook mede gevormd.
Mijn cito score was atheneum, maar dat vonden mijn ouders niks. Dan moest ik alleen naar Gorinchem en mijn broer boven mij had daar de HAVO ook niet gered… Dus ging ik net als de rest naar de MAVO in Aalst (Gelderland). Ik leerde dus eigenlijk nooit en haalde toch alles wel.
De volgende stap was de MEAO in Sleeuwijk want dat was weer het dichtste bij. Op een of andere manier was ik toch wel anders als de rest en met de wijsheid van nu had ik ook meer kansen. Op mijn twaalfde ging ik al met bloemen venten om geld bij te verdienen. Dat vond ik beter als in de kas werken ook al heb ik dat er wel bij gedaan.
Na een jaar MEAO stapte ik over naar de Middelbare Detailhandel school in ’s-Hertogenbosch. Voor mij een hele nieuwe wereld. Ineens was ik een boertje. Ik zal daar nog wel eens een verhaal over schrijven.
MDS met extra certificaat voor groothandel afgerond en ik zou beginnen op de HES in Rotterdam. Alleen had ik al een auto en via mijn stage bij tegelhandel Modern in Hardinxveld ook al een bijbaan. Zij hadden voor mij een job bij een dochteronderneming Intrategel in Dordrecht. Dus toch maar niet doorleren en aan het werk.
Het bedrijf ging echter na een paar maanden failliet en ik stond op straat. Wel had ik al kennis gemaakt met het verkopen van tegels, badkamers en keukens. Dat lag me wel en ik kwam terecht bij Brugman Badkamers in Capelle aan de IJssel. Een filiaalbedrijf en ik heb letterlijk voor hun van Heerlen tot Hoofddorp gewerkt.
Het was alleen strak geregeld en toen al vond ik binnen een keurslijf lopen lastig. Ik wilde vooruit!
Ik werd gevraagd bij Van Hoof in Rosmalen; een bouwmaterialenhandel met een keuken en badkamerafdeling die ik in 3,5 jaar uitbouwde van 300.000 gulden omzet naar 2,5 miljoen gulden per jaar en er werd een complete nieuwe showroom neergezet.
Alleen had ik een dure hobby die ik ook weer terugzie bij mijn middelste kind namelijk het rijden van dure auto’s. Trouwens ik doe dat zelf ook nog steeds. Dus ik wilde een auto van de zaak. Die auto van de zaak kreeg ik echter niet want dan wilde het neefje van de eigenaresse ook een auto van de zaak.
Dat vond ik onrecht. Ik had de auto nodig om klanten mee te bezoeken en die hoorde gewoon bij mijn functie. Op een vakantie met Zanussi was ik toen Hans en Corry Verkerk tegengekomen en die zei tegen mij; kom toch gewoon bij ons! Ik kon franchisenemer worden met een eigen keukenzaak.
Op mijn 25e verjaardag ging ik met ze praten en in hun kantoor “het zwarte gat” hing een landkaart van Nederland met allemaal spelden in kleur. Rood was Verkerk; blauw was Mandemakers, groen Brugman en geel Horn keukens. Dat was toen het speelveld > 1996. Bij Leerdam – hemelsbreed 10 km vanaf Brakel – stond een zwart speldje. Wat betekent dat zwarte speld bij Leerdam? “Daar willen we heen”, zei Hans Verkerk “of naar Culemborg”.
Ik zei okay; ik woon hier en wees naar Brakel. Pontje over en ik ben er in een kwartier!
Dus Hans zegt; hoeveel geld heb je? Hij draait zich half om en roept naar Erik zijn zoon: “Elbert gaat Leerdam doen!” Zo ben ik franchisenemer van Hans Verkerk Keukens Leerdam geworden.
Ik vond een pand en alles werd geregeld; financiering,
tekening, inrichting… alles.
1 augustus 1996 ging de deur open.
Als ik terugkijk wat dit een mooie tijd; keukens half geld; reisjes naar Israël en Curaçao. Het tonnenteam en eigenlijk mijn eerste stappen als ondernemer. Met vallen en opstaan. Samen met 2 anderen maakte ik nog een zijstap naar een eigen winkel in badkamers; Holland badkamers BV.
3 compagnons met verschillende doelen en geen succes… komt nog wel een keer een verhaal over. Eigenlijk wil ik vooral verhalen delen hoe het niet moet. Dat is wellicht tegendraads maar daar leer je wel het meeste van.
Hans Verkerk was ondertussen in zwaar weer gekomen doordat we Kassa kwamen of iets dergelijks. Als gevolg van slecht presteren van andere filialen (is geen blame – shame; was gewoon zo). Mijn contract van 5 jaar liep af en ik dacht het zelf wel te kunnen.
Ik wilde met de keukens naar een hoger niveau; betere producten en duurdere merken. De nieuwe showroom veel te duur ingericht en te weinig focus op omzet; alles moest perfect zijn. En een hele grote fout die ik maakte; ik ging gewoon verder met dezelfde BV….
Met Nexxt keukenstudio (uw volgende keuken staat bij ons) dacht ik de figuurlijke hemel te gaan bestormen. Dat is niet gelukt. Te weinig omzet en teveel kosten. Ja Nederland kwam in de crisis alleen met de wijsheid van nu moet je daar als ondernemer op voorbereid zijn.
We maakten een doorstart op naam van mijn zwager die ook betaald had. En wie betaalt bepaalt. Dit zijn een paar moeilijke jaren in mijn leven geweest. Alleen is het wel zo dat waar ik nu sta daar is begonnen.
Allereerst had ik faillissement voor de BV aangevraagd, dat is al een les. Vervolgens kwam er een taxateur van Troostwijk de boel (boedel) taxeren. Dit vond ik interessant! Er stond voor 180.000 euro (ondertussen) keukens in de showroom en die waren opeens nog maar 55.000 euro waard.
Ik leerde een nieuw woord: executiewaarde!
Met deze wijsheid ben ik de rechtspraak gaan volgen en als er een keukenzaak failliet ging was ik er als de kippen bij. In het begin nam ik orderportefeuilles over of nog liever de vorderingen die consumenten hadden op de keukenzaak en later ook de showrooms en die ging ik veilen met Troostwijk Veilingen.
In 2008 eindigde het keukenavontuur van mijn zwager (waarover ik misschien ook nog wel een keer een verhaal schrijf) en op de avond van de sluiting van de zaak veilde ik voor 125.000 euro aan keukens; HV keukendesign in Almelo; ik weet het nog als de dag van gister. Ik behaalde in 1 avond 25.000 euro bruto winst.

2009 gebruikte ik als tussenjaar en was ik interim directeur bij het toen kwakkelende keukencentrum Berkers maar ik veilde dat jaar ook al 350.0000 euro met Troostwijk.
Vanaf 1 januari 2010 begon ik weer geheel voor mezelf als ondernemer met het veilen van keukens. Tussen 2007 en 2014 maakte ik meer dan 100 keukenzaken leeg … met De Tickert.
De Tickert….
De Tickert is mijn bijnaam in mijn geboortedorp Brakel. Bijnaam of voor sommige scheldnaam. Ik ben daar nog steeds Elbert van Huib van Leen de Tickert. Ik heb van deze scheldnaam een geuzennaam gemaakt.
De naam is afkomstig nog verder terug van de opa van mijn opa. Hij liep ’s ochtends een rondje door Brakel om de mensen wakker te maken. Hij tikte dan op de ruit op de afgesproken tijd. “Eruit joh, dat was de Tickert”. Hiervoor kreeg hij een stuiver in de week. Mooie bijverdienste denk ik. Het enige wat ik er aan over heb gehouden dat ik altijd om 6 uur wakker ben. Zelf heb ik het met CK gemaakt; vond ik mooier…
In 2011 heb ik kort weer een compagnon gehad. Later in 2013 ook weer en nu voor het laatst van 2021 tot 2024. Ik heb ontdekt dat daar een patroon in zit wat er eigenlijk op neerkwam dat ik dacht dat ik het niet alleen kon. Wellicht schrijf ik daar ook nog wel eens een verhaal over. Ondertussen werk ik samen met mijn zoons in de bedrijven. Dat is echt wel iets anders. Ik heb ze er nooit toe gepusht en nu vinden ze het allebei leuk en doen ze ook ieder hun eigen vakgebied. Laurens doet de inkoop van zowel boedels als keukens en badkamers. Nick organisatorisch; ERP, voorraad, noem maar op.
2012 tot 2015 waren turbulente jaren. Veel veilingen en ook Keukenzaken gekocht en verkocht of gekocht en beëindigd. Houtsma was het grootste; met 9 winkels; niet gelukt. Wel gesaneerd, doorgestart weer uitgebouwd maar niet gelukt. We konden eenvoudigweg de groei niet financieren.
Je hebt limieten nodig bij de leveranciers en bij voorkeur delcredere via een inkoopclub. Als je dat niet hebt of niet genoeg hebt, krijg je geen spullen en daardoor kun je niet op tijd leveren. We liepen langs het randje… en met de wijsheid van nu; niet genoeg focus. Ik deed teveel verschillende dingen.
Veilen van keukens, het hebben van keukenzaken, doorzetten van een webshop met kookattributen en veilen van allerlei andere dingen. Te veel ballen in de lucht en geen duidelijke keuzes gemaakt.
Mijn pa overleed en ik was er eigenlijk een week of 10 niet goed bij.. En toen ging alles mis. Er werd faillissement aangevraagd voor de webshop; te laat geschakeld; ik had het geld bij me op de zitting. Hielp niet. Een gevolg van het faillissement was dat er limieten van de andere bv’s afgingen; dus heb ik alles afgebouwd; wel de keukens aan de consumenten nog uitgeleverd, maar de ene na de andere bv viel om. Ik was verre van de gezelligste, brieven van deurwaarders thuis en ook ons huwelijk geen stand hield.
Dus 1 januari 2016 stond ik aan een nieuw begin; geen geld, 9 rechtszaken (ga ik ook nog over schrijven) maar wel skills! Mijn relatie met Troostwijk Veilingen is altijd goed geweest en ik ben goed in het organiseren van veilingen.
En ik heb toch wel – al zeg ik het zelf – verstand van keukens. In elk geval weten we wat keukens opbrengen op de veiling. De crisis was wel voorbij dus keukenfaillissementen waren er nauwelijks meer. Zo is het idee van onlinekeukenveiling.nl geboren.
Keukenzaken komen moeilijk van hun showroommodellen af; dus als je keukens uit faillissement kunt veilen, kun je ook keukens veilen voor keukenzaken. Vervolgens is daar in 2018 onze webshop bijgekomen waardoor we normaliter een periode pakken van 12 weken; eerst op onze webshop aanbieden voor een hogere prijs en daarna pas veilen bij Troostwijk. We verwachten dat de omzet showroomkeukens in 2025 rond een miljoen euro op onze webshop zal uitkomen. De omzet op veilingen is dan nog wel steeds 3 x zo groot. En we zijn actief in Nederland en België.
Ondertussen hebben we ook een GmbH om veilingen in Duitsland te doen. Dat is nog wel incidenteel omdat we met name te maken hebben met grote afstanden en daar nu nog niet onze focus ligt. Wel hebben we op dit moment bewust gekozen om per 1 juli 2025 te starten met onlinebadkamerveiling.
Het is eigenlijk een logisch vervolg omdat ook veel Keukenzaken ook badkamers verkopen.
Als ik dit schrijf ben ik 53 en heb ik een mooi leven en doe ik leuke dingen die niet als werken voelen.
Hierna zal ik nog een “over mij en de politiek” schrijven.