Zijne Majesteit de Koning Willem Alexander Van Oranje
Paleis Noordeinde
Postbus 30412
2500 GK ‘s-Gravenhage
Datum : 17 september 2022
Betreft : Verzoek om hulp.
Majesteit,
Deze brief stuur ik u omdat ik mijn medewerker en goede vriend Vitalijs Cumakovs graag wil helpen. Van de week sprak ik hem via Whatsapp beeldbellen en hij is er slecht aan toe.
Vitalijs is een Russische Let die sinds 2009 in Nederland woonde en werkte. Een arbeidsmigrant. Hij verstaat goed Nederlands en spreekt als hij langzaam praat ook Nederlands. Ik heb Vitalijs leren kennen in 2018 via een zakelijke vriend van mij (André) voor wie hij werkte via een Lets Bouwbedrijf (Baltische bouwers) ook al in 2017 en 2016.
Mijn bedrijf groeide en we huurden Vitalijs steeds vaker in en op een gegeven moment heb ik gevraagd of hij bij mij in dienst wilde komen. Hij is monteur. Handige gozer, betrouwbaar en werkt gewoon lekker mee; ligt ook nog goed in het team.
Vitalijs woonde bij zijn vriend Sergejs thuis in Maarssen. Dit is de man die eigenaar is van de Baltische Bouwers. Ik betaalde altijd aan hem en hij betaalde Vitalijs. Op dat moment kwam ik er achter dat hij wel een BSN-nummer had, maar niet in Maarssen stond ingeschreven. De vrouw van Sergejs wilde dit niet. Vitalijs werd gezocht…
Het verhaal:
In 2015 is Vitalijs op vakantie gegaan naar Letland en met hem reden 2 andere Letten mee. Bij de grens zijn ze aangehouden en 1 van de meerijders, Daniil, had 74 gram speed bij zich. Straatwaarde in Nederland 150 euro. Politiebureau. De dienstdoende agent stelde Vitalijs voor dat hij 10.000 euro betaalde en dan was hij overal van af.
Vitalijs had dat niet en bovendien hij had niks gedaan. Hij wist er niet eens wat van. Hij is teruggegaan naar Nederland en weer aan het werk gegaan. 2016 en 2017. In 2017 is de uitspraak van de rechtszaak gekomen en zijn alle 3 de personen veroordeeld voor 5,5 jaar celstraf in Letland. Ze zijn alle 3 veroordeeld voor dezelfde 74gram. 1 jongen was in Letland en is de gevangenis ingegaan. Vitalijs en Daniil zijn teruggegaan naar Nederland (ze hebben zich de volgende ochtend niet gemeld).
Vitalijs woonde eerst samen met een andere arbeidsmigrant in Rotterdam en is toen, omdat hij altijd samenwerkte met Sergejs, bij Sergejs in Maarssen gaan wonen. Alleen betaalde Sergejs hem contant. Dat is niet handig; André en ik betaalden gewoon de Baltische bouwers (en andere opdrachtgevers) en Sergejs betaalde Vitalijs contant. Dus Vitalijs betaalde geen belasting, maar Sergejs betaalde veel te veel belasting; dubbel inkomen…
Uiteindelijk ging Sergejs zonnepanelen leggen en Vitalijs wilde liever bij ons werken; keukenmonteur. Ik heb gezegd dat dit zo allemaal niet werkte. Hij moest ingeschreven staan. De vrouw van Sergejs wilde dat niet op haar adres en dus heb ik hem bij mij thuis ingeschreven. Na enige tijd heb ik een huisje voor hem gezocht en hij is vlak bij de zaak komen wonen. Hij reed een bus van de zaak en was goed bezig om zijn leven op te bouwen.
Het is een rustige vent met een groep vrienden. Stuurt regelmatig geld naar zowel zijn vader als naar zijn moeder in Letland. Ik ben met hem mee geweest naar het stadhuis voor zijn rijbewijs, omdat dat ging verlopen.
Rijbewijs ingeleverd, stempel gehad en het zou omgewisseld worden voor een Nederlands rijbewijs. Achteraf is dit niet goed gegaan omdat de Letse RDW hier niet aan heeft meegewerkt.
Het leven gaat door en eigenlijk gaat alles goed. Ondertussen is Daniil opgepakt in Duitsland. Daniil is door de Duitse rechtbank heengezonden ómdat de detentie-omstandigheden volgens de Duitse rechtbank leiden tot een onmenselijke en/of vernederende situatie (en dus niét voldoen aan de minimum eisen op basis van de Europese Verdrag van de Rechten van de Mens). Samengevat; Duitsland acht de Letse cel te onveilig, Nederland ziet dat anders (notabene in de zaak van de medeverdachte)(!)
Op 10 november wordt Vitalijs aangehouden bij een controle in Drachten. Toen hij zich legitimeerde is hij door de computer gehaald en moest hij mee naar het bureau. Chris-Jan Kamminga, die Daniil ook had verdedigd, reist vanuit Den Haag naar Leeuwarden voor de voorgeleiding.
Vitalijs mag tot de rechtszaak gewoon vrij zijn, mits hij zijn paspoort inlevert. Dus ik ben naar zijn huis gereden en heb zijn paspoort opgehaald en bij de politie in Den Bosch gebracht. Die wilden het niet aannemen, omdat het hun zaak niet was. Wel hebben ze voor me gebeld naar Leeuwarden. Daar moest het heen. Dus ik zeg; prima, maar dan wil ik Vitalijs wel mee terugnemen. Dat was goed. Dus Den Bosch – Leeuwarden – Zaltbommel en iedereen blij.
Er komt een procedure – die ik uiteraard ook niet ken – en Vitalijs moet aantonen dat hij 5 jaar in Nederland woont om als Nederlander behandeld te worden. Ik had daar alle vertrouwen in; dat was immers zo en bovendien zijn er 2 uitspraken van een rechter uit Wales en een gerechtshof uit Duitsland waaruit blijkt dat de gevangenissen in Letland zo erbarmelijk slecht zijn dat Engeland en Duitsland geen mensen daar naartoe uitzetten. Duitsland is ook EU, van Wales weet ik dat niet zeker of dat toen nog was. Het gaat om 3m2 ruimte per persoon / 8 personen op een cel.
Ik heb voor de rechtszaak een getuigenverklaring gemaakt, Sergejs en zijn vrouw hebben dat gedaan. André Langestraat heeft dat gedaan.
1 ding lukte niet. Daarvoor ben ik 2 x naar een ABN-AMRO kantoor geweest met Vitalijs. Dat was zijn oude bankafschriften opvragen. Je moet je bij de bank legitimeren met een paspoort of rijbewijs. Op zich logisch; maar in dit geval bizar; niet te doen. Ook de brief van Officier van Justitie waar het paspoort lag was niet voldoende. Dus we kregen geen bankafschriften. Het openbaar ministerie wilde niet voor 1 dag het paspoort geven. Zelfs niet als ik daarvoor de verantwoording nam. Ik ben samen met Vitalijs naar de zitting gegaan in Amsterdam en naar de uitspraak.
Lang verhaal kort:
Getuigen zijn niet gehoord; hij krijgt geen kans om alsnog zijn bewijsstukken in te dienen; het land uit! Sterker nog; hij werd ingesloten door de parketpolitie en weg was hij. Het oordeel van de rechter was dat de afspraken die wij hebben gemaakt met de EU moesten worden nagekomen. Geen greintje menselijkheid.
Ik was daadwerkelijk geschokt en ben er van Amsterdam tot Beesd stil van geweest. Steeds weer draaide de film zich af in mijn hoofd dat Vitalijs werd ingesloten door de parketpolitie. Ik kon niet eens afscheid nemen. Gewoon een hard werkende medewerker die ook nog eens zorgt voor zijn ouders moet 66 maanden de cel in om 74 gram speed die niet eens van hem was.
Ondertussen hebben mijn mensen zijn huisje leeg gemaakt. Zijn spulletjes hebben we voor hem verkocht. Ik heb mijn accountant zijn IB-aangifte laten doen en het geld dat hij nog te goed had, betaald aan zijn zus in Letland.
Vervolgens ben ik begin juni naar hem toe gegaan. Daarvoor kon dat nog niet omdat de gevangenis in lockdown was. Ik ben naar Riga gevlogen, hotel geboekt en de volgende dag samen met zijn zus naar hem toegereden. Zijn zus had hem 3 jaar niet gezien.
Hij zit in de gevangenis in Daugavpils. Dat is vanaf Riga zo’n 3 uur rijden. Het is 20km vanaf de Wit-Russische grens. De gevangenis is een oud fort dat is gebouwd om Napoleon tegen te houden. Het is er echt erbarmelijk. Ze zitten met 14 mannen in een cel van 50m2. Net boven de norm van de EU. Er is geen goede ontluchting en geen goede verwarming. Het eten is slecht en zijn zus stuurt hem iedere week 25 euro om eten te kopen samen met zijn celgenoten zodat ze zelf eten kunnen maken.
Hij was blij om zijn zus te zien. Ik heb ze laten praten en daarna zelf ook met hem gepraat. In Nederland heb ik ook wel eens een gevangene bezocht. Toen was ik al onder de indruk van wat het is om in gevangenschap te leven. Echter dit sloeg echt alles.
Waarschijnlijk bezoek ik hem volgende maand weer. Hij mag 1 x in de 3 maanden bezoek hebben. En het is belangrijk dat hij weet dat hij niet wordt vergeten. Dan neem ik zijn zus weer mee. Zij is zelf niet in staat om hem te bezoeken. Als ik rij dan lukt het wel.
Vitalijs heeft bij Justitie in Letland een verzoek ingediend om zijn straf in Nederland te mogen uitzitten. Ze behoren daar in 6 weken antwoord op te geven. Dat is nu 16 weken geleden. Het gebeurt gewoon niet. Wel heeft hij een factuur gehad die hij moet betalen voordat hij vrijkomt van bijna 2000 euro om hem van Nederland naar Letland te transporteren.
Daniil heeft ondertussen zijn rechtszaak ook gehad. Hij mag zijn straf in wel in Nederland uitzitten. Hij had zijn boekhouding wel op orde en zijn vriendin is zwanger……
U doet goede dingen en de gratie op Frank Masmeijer heeft me op het idee gebracht om u deze brief te sturen. Mijn vriendelijke verzoek aan u is om uw invloed aan te wenden waardoor Vitalijs zijn (absurde) straf in Nederland mag uitzitten en dat hij daarna weer bij ons aan het werk (wij missen hem als collega en als goede kracht) kan en hij dan ook weer het karige inkomen van zijn ouders kan aanvullen. Alle druk daarvoor ligt nu bij zijn zus.
Juridisch lukt het allemaal niet, dus ben ik nu op zoek naar andere wegen om hem uit deze ellende te krijgen. Ik hoop dat u mij wilt helpen. Ik ben er van overtuigd dat u dat kunt en dank u bij voorbaat voor uw reactie.
Desgewenst kan ik u alle stukken van de rechtszaak doen toekomen. Voor nu lijkt mij zijn persoonlijke gegevens voldoende: Vitalijs Cumakovs, Maasdijk 5a 5317 KP Nederhemert, BSN-nummer 784516194.
Met Hartelijke groet,
Elbert van Dalen
Langesteigerstraat 4
5301 CG Zaltbommel
06-14710010